నృసింహరూపావిర్భావము – చించున్ హృత్కమలంబు

7-296-శా.

చించున్ హృత్కమలంబు, శోణితము వర్షించున్ ధరామండలిం, 

ద్రెంచుం గర్కశనాడికావళులు, భేదించున్ మహావక్షముం, 

ద్రుంచున్ మాంసము సూక్ష్మఖండములుగా, దుష్టాసురున్ వ్రచ్చి ద

ర్పించుం, బ్రేవులు కంఠమాలికలు గల్పించున్ నఖోద్భాసియై.

టీకా:

చించున్ = చీల్చివేయును; హృత్ = హృదయమనెడి; కమలంబున్ = పద్మమును; శోణితమున్ = రక్తమును; వర్షించున్ = ధారలుకట్టించును; ధరామండలిన్ = భూమండలముపైన; త్రెంచున్ = తెంపివేయును; కర్కశ = కఠినమైన; నాడిక = నరముల; ఆవళులు = సమూహమును; భేదించున్ = బద్దలుచేయును; మహా = పెద్ద; వక్షమున్ = వక్షస్థలమును; త్రుంచున్ = తునకలుచేయును; మాంసమున్ = మాంసమును; సూక్ష్మ = చిన్న; ఖండములు = ముక్కలు; కాన్ = అగునట్లు; దుష్ట = దుర్మార్గపు; అసురున్ = రాక్షసుని; వ్రచ్చి = చీల్చివేసి; దర్పించున్ = గర్వించును; ప్రేవులు = పేగులు; కంఠ = మెడలోని; మాలికలు = దండలువలె; కల్పించున్ = చేయును; నఖ = గోళ్ళచే; ఉత్ = మిక్కలి; భాసి = మెరయువాడు; ఐ = అయ్యి.

భావము:

దేవదేవుడు నరసింహ రూపుడు, దానవేశ్వరుడి గుండెలు చీల్చి భూమి మీద నెత్తురు కురిపించాడు; కఠోరమైన రక్తనాళాలు త్రెంచి తుత్తునియలు చేశాడు; కండరాలు ఖండించి ముక్కలు ముక్కలుగా చేశాడు; రక్తం కారుతున్న ప్రేగులు లాగి తన కంఠంలో మాలికలుగా వేసుకున్నాడు. ఇలా అమితోత్సాహంతో హిరణ్యకశిపుని చంపి సంహరించి నరసింహమూర్తి గోళ్ళ కాంతులతో ప్రచండంగా ప్రకాశిస్తున్నాడు.

७-२९६-शा.

चिंचुन् हृत्कमलंबु, शोणितमु वर्षिंचुन् धरामंडलिं,

द्रेंचुं गर्कशनाडिकावळुलु, भेदिंचुन् महावक्षमुं,

द्रुंचुन् मांसमु सूक्ष्मखंडमुलुगा, दुष्टासुरुन् व्रच्चि द

र्पिंचुं, ब्रेवुलु कंठमालिकलु गल्पिंचुन् नखोद्भासियै.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=7&Ghatta=9&Padyam=296.0

: :చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం: :