10.1-647-చ.
అదె మన కృష్ణునిం గఱచి; యంతటఁ బోక భుజంగమంబు
దు
ర్మదమున మేనఁ
జుట్టుకొని మానక
యున్నది; యింక నేమి చే
యుద? మెటఁజొత్త? మే పురుషు లోపుదు రీ యహినడ్డపెట్ట నె
య్యది సదుపాయ? మంచుఁ బడి రార్తరవంబులఁ దూలి గోపకుల్.

१०.१-६४७-च.
अदे मन कृष्णुनिं गर्रचि; यंतटँ बोक भुजंगमंबु दु
र्मदमुन मेनँ जुट्टुकोनि मानक
युन्नदि; यिंक नेमि चे
युद? मेटँजोत्त? मे पुरुषु लोपुदु री यहिनड्डपेट्ट
ने
य्यदि सदुपाय? मंचुँ बडि रार्तरवंबुलँ दूलि
गोपकुल्.
ఆ గోపకులు
“అదిగో ఆపాము కృష్ణుడిని కాటువేసేసింది; దాంతో వదలిపెట్టకుండ
చెడ్డమదంతో శరీరమంతా చుట్టేసింది; వదలిపెట్టటం లేదు; అయ్యో! ఇంకేమి చేయాలి? ఎక్కడికి పరుగులు తీయాలి?
ఈ పామును అడ్డుకోనే సామర్థ్యం గల మగధీరులు ఎవరున్నారు? ఈ ఆపద దాటే ఉపాయమే లేదా?” అంటు ఆర్తానాదాలు చేస్తు
సోలిపోయారు;
: :చదువుకుందాం
భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం: :
No comments:
Post a Comment