కృష్ణలీలలు

10.1-274-కంద పద్యము

మెడ బిగియఁబట్టుకొని డిగఁ

బడియెడి బాలకునిచేతఁ బర్వతనిభుచే

విడివడఁజాలక వాఁ డురిఁ

బడి బెగడెడు ఖగము భంగి భయముం బొందెన్.

         తన కంఠం బిగించి పట్టుకున్న పర్వతమంత బరువైన కృష్ణబాలకుని బరువు దిగలాగుతుంటే, ఆ పట్టు తప్పించుకోలేక తృణావర్తుడు ఉరిలో చిక్కుకొని కొట్టుకొనే పక్షిలాగ గిలగిలా కొట్టుకోసాగాడు.

10.1-274-kaMda padyamu

meDa bigiyaM~baTTukoni DigaM~

baDiyeDi baalakunichEtaM~ barvatanibhuchE

viDivaDaM~jaalaka vaaM~ DuriM~

baDi begaDeDu khagamu bhaMgi bhayamuM boMden.

          మెడన్ = కంఠమును; బిగియన్ = బిగుతుగా; పట్టుకొని = పట్టుకొని; డిగబడియెడి = దిగలాగెడి; బాలకుని = పిల్లవాని; చేతన్ = వలన; పర్వత = పర్వతము; నిభున్ = వలె బరువైన వాని; చేన్ = వలన; విడివడజాలకన్ = వదిలించుకొనలేక; వాడున్ = అతను; ఉరిన్ = ఉచ్చు నందు; పడి = తగుల్కొని; బెగడెడు = వెఱచు నట్టి; ఖగము = పక్షి; భంగిన్ = వలె; భయమున్ = భీతిని; పొందెన్ = పొందెను.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=35&Padyam=274.0

: : చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం; మనం అందరం : :