8-397-ఆ.
వాలుఁగంటి వాఁడి వాలారుఁజూపుల
శూలి ధైర్యమెల్లఁ గోలుపోయి
తఱలి యెఱుకలేక మఱచె గుణంబుల
నాలి మఱచె నిజగణాలి మఱచె.
8-398-వ.
అప్పుడు
8-399-ఆ.
ఎగురవైచి పట్ట నెడలేమి చే దప్పి
వ్రాలు బంతి గొనఁగ వచ్చునెడను
బడతి వలువ వీడి పడియె మారుతహతిఁ
జంద్రధరుని మనము సంచలింప.
టీకా:
వాలుగంటి =
అందగత్తె; వాడి = నిశితమైన;
వాలారు = వగలారెడి;
చూపులన్ = చూపులతో;
శూలి =
శంకరుని; ధైర్యమున్ = నిబ్బరమును;
ఎల్ల = అంతను;
కోలుపోయి = కోల్పోయి;
తఱలి =
సంభ్రమించి;
ఎఱుక = తెలివి,
గురుతు; లేక = లేకుండగ;
మఱచెన్ = మరచిపోయి;
గుణంబులన్ = స్వగుణములను;
ఆలిన్ = భార్యను;
మఱచెన్ = మరచిపోయెను;
నిజ = తన; గణ =
ప్రమథగణముల;
అలిన్ = సమూహమును;
మఱచెన్ = విస్మరించెను.
అప్పుడు = అప్పుడు.
ఎగుర = ఎగుర;
వైచి =
వేసి; పట్టన్ = పట్టుకొనుటకు;
ఎడన్ = వీలు;
లేమి = కాకపోవుటచేత;
చేన్ = చేయి;
తప్పి = జారి;
వ్రాలు = పడిపోతున్న;
బంతిన్ = బంతిని;
కొనంగన్ = తీసుకొనుటకు;
వచ్చు = వస్తున్న;
ఎడను = సమయమునందు;
పడతి = స్త్రీ యొక్క;
వలువ = బట్ట;
వీడి =
విడిపోయి, జారి; పడియెన్ = పడిపోయెను;
మారుత = గాలి;
హతిన్ = తాకిడికి;
చంద్రధరుని = పరమశివుని;
మనము = మనస్సు;
సంచలింపన్ = చలించిపోగా.
భావము:
అందమైన
ఆ వగలాడి వాడి చూపులకు శివుడు నిగ్రహాన్ని నిబ్బరాన్ని పూర్తిగా కోల్పోయాడు.
తన్నుతానే మరచిపోయాడు. అంతే కాదు తన ఇల్లాలినీ, ప్రమథగణాలనూ విస్మరించాడు.
అలా
శంకరుడు మైమరచి ఆమెని చూస్తున్న ఆ సమయంలో . . .
మోహిని
బంతిని ఎగురవేసింది. పట్టుకుందాం అంటే వీలు చిక్కలేదు. దాంతో ఆ బంతి జారి
పడిపోయింది. దానిని తీసుకోడానికి వస్తుండగా గాలి తాకిడికి చీర ముడి ఊడిపోయింది.
అప్పుడు శివుని మనసు చలించింది.
: :చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం: :
No comments:
Post a Comment