Thursday, October 13, 2016

జగన్మోహిని కథ – కని మున్ను మగువ

8-394-వ.
కని మున్ను మగువ మరగి సగమయిన మగవాఁ డమ్మగువ వయో రూప గుణ విలాసంబులు దన్ను నూరింపం గనుఱెప్ప వ్రేయక తప్పక చూచి మెత్తనయిన చిత్తంబున.
8-395-శా.
 కాంతాజనరత్న మెవ్వరిదొకోయీ యాడురూపంబు ము
న్నే ల్పంబుల యందుఁ గాన; మజుఁ డీ యింతిన్ సృజింపంగఁ దా
లేకుం టెల్ల నిజంబు; వల్లభత నీ లీలావతిం జేరఁగా
నే కాంతుండుఁ గలండొ? క్రీడలకు నాకీ యింతి సిద్ధించునే?

టీకా:
            కని = చూసి; మున్ను = ఇంతకుముందే; మగువన్ = స్త్రీని; మరగి = అలవాటుపడి; సగము = సగము; అయిన = ఐనట్టి; మగవాడు = పురుషుడు; ఆ = ఆ; మగువన్ = స్త్రీ యొక్క; వయస్ = ప్రాయము; రూప = అందము; గుణ = సుగుణములు; విలాసంబులున్ = వయ్యారములు; తన్ను = తనను; ఊరింపన్ = ఆకర్షించుచుండగ; కనుఱెప్పన్ = కంటిమీదిరెప్ప; వ్రేయకన్ = ఆర్పకుండగ; తప్పక = విడువకుండ; చూచి = చూసి; మెత్తను = మెత్తబడినది; అయిన = ఐనట్టి; చిత్తంబున = మనసునందు.
            ఈ = ఈ; కాంతా = స్త్రీ; జన = జనములలో; రత్నము = శ్రేష్ఠురాలు; ఎవ్వరిదోకో = ఎవరికిచెందినదోకదా; ఈ = ఇట్టి; ఆడు = స్త్రీ; రూపంబున్ = అందమును; మున్ను = ఇంతకుముందే; ఏ = ఏ; కల్పంబులన్ = కల్పముల; అందున్ = లోను; కానము = చూడలేదు; అజుడు = బ్రహ్మదేవుడు; = ; ఇంతిన్ = స్త్రీని; సృజింపంగన్ = సృష్టించుటకు; తాన్ = తాను; లేకుంటన్ = చేయలేదనుట; ఎల్లన్ = పూర్తిగా; నిజంబున్ = సత్యము; వల్లభతన్ = ప్రీతితో; ఈ = ఈ; లీలావతిన్ = శృంగారవతిని; చేరంగాన్ = దరిచేరుటకు; ఏ = ఏ; కాంతుండు = చక్కనివాడు; కలండొ = ఉన్నాడోకదా; క్రీడల = లీలావిహారముల; కున్ = కోసము; నా = నా; కున్ = కు; ఈ = ఈ; ఇంతిన్ = స్త్రీ; సిద్దించునే = దొరుకుతుందా.

భావము:
           ఇంతకు ముందే మగువ వలపుతో సగమైన మగవాడు కదా శివుడు. ఆజవరాలి ప్రాయమూ రూపమూ ఒయ్యారమూ విలాసమూ ఆయనను బాగా ఆకర్షించాయి. ఆయన కంటిరెప్పకూడా వేయకుండా మైమరచి ఆమెను చూడసాగాడు. ఆయన చిత్తం మెత్తబడింది.
          “ఎవరమ్మాయో ఈ అన్నులమిన్న. ఏ కల్పంలోనూ ఇప్పటి వరకూ ఇంతటి అందమైన స్త్రీ కనబడలేదు. ఈమెను బ్రహ్మ సృష్టించ లేదనడం తథ్యం. ఈ ఒయ్యారిని ఇల్లాలుగా పొందే అదృష్టవంతుడు ఎవడో? ఈ లావణ్యవతి లీలావిహారలకు నాకు లభిస్తుందా?” అని అనుకున్నాడు శివుడు.


: :చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం: :

No comments: