కృష్ణలీలలు

10.1-346-కంద పద్యము

నా మగడు నేను గోవులు

నీ మందయు గోపజనులు నిబ్బాలుని నె

మ్మోమున నున్న విధముఁ గని

యేమఱితిమి గాక యీశుఁ డీతఁడు మాకున్.

          ఇలా ఈ కృష్ణబాలుడు సాక్షాత్తు ఆ మహావిష్ణువే అని నిశ్చయించుకొనిన యశోదాదేవి ఇలా స్తోత్రం చేస్తోంది. .

          ఈ బాలకుని నిండు ముఖాన్ని చూసి నేను, నా భర్త, ఈ వ్రేపల్లెలోని గోపగోపికా జనాలు అందరం, చివరకు గోవులుకూడ ఇతడు బాలుడే అని భ్రాంతి పడ్డాం కాని, ఇతడు మా కందరికి ప్రభువైన ఈశ్వరుడు అని గుర్తించలేకపోయాం.    

10.1-346-kaMda padyamu

naa magaDu nEnu gOvulu

nee maMdayu gOpajanulu nibbaaluni ne

mmOmuna nunna vidhamuM~ gani

yEmaRritimi gaaka yeeshuM~ DeetaM~Du maakun.

          నా = నా యొక్క; మగడు = భర్త; నేనున్ = నేను; గోవులున్ = పశువులు; ఈ = ఈ; మందయున్ = పల్లె; గోపజనులును = యాదవులు; ఈ = ఈ; బాలుని = పిల్లవాని; నెఱ = నిండైన; మోమునన్ = ముఖము నందు; ఉన్న = ఉన్న; విధమున్ = విధానమును; కని = చూసి; ఏమఱితిమి = భ్రమ పడితిమి; కాక = తప్పించి; ఈశుడు = భగవంతుడు; ఇతడున్ = ఇతను; మా = మా అందరి; కున్ = కి.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=49&Padyam=346.0

: : చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం; మనం అందరం : :