కృష్ణలీలలు

10.1-343-ఆటవెలది

బాలమాత్రుఁడగు సలీలుని ముఖమందు

విశ్వ మెల్ల నెట్లు వెలసి యుండు

బాలు భంగి నితఁడు భాసిల్లుఁ గాని స

ర్వాత్ముఁ డాది విష్ణుఁ డగుట నిజము.

         యశోద కొడుకు నోటిలో బ్రహ్మాండం చూసిన విభ్రాంతిలో ఇంకా ఇలా అనుకుంటోంది.

         ఇంత చిన్న పిల్లవాడి నోటిలో, ఈ బ్రహ్మాండం అంతా ఎలా ఇమిడిపోయింది పసివాడిలాగ కనిపిస్తున్నాడు కాని ఇతడు నిజానికి సర్వమునందు ఆత్మరూపంలో ఉండే సర్వాత్మకుడు, ఆదిమూలాధారమైన సర్వవ్యాపకుడు అయిన శ్రీమహావిష్ణువే. ఇదే ముమ్మాటికీ నిజం.

10.1-343-aaTaveladi

baalamaatruM~Dagu saleeluni mukhamaMdu

vishva mella neTlu velasi yuMDu

baalu bhaMgi nitaM~Du bhaasilluM~ gaani sa

rvaatmuM~ Daadi viShNuM~ DaguTa nijamu.

          బాల = సామాన్య బాలునికి; మాత్రుడు = సమానమైనవాడు; అగు = ఐన; సలీలుని = లీలతో కూడియున్నవాని; ముఖము = ముఖము; అందున్ = లో; విశ్వము = భువనభాండము; ఎల్లన్ = అంతా; ఎట్లు = ఏ విధముగ; వెలసి = విలసిల్లి; ఉండున్ = ఉండగలదు; బాలున్ = పిల్లవాని; భంగిన్ = వలె; ఇతడు = ఇతను; భాసిల్లున్ = ప్రకాశించును; కాని = కాని; సర్వాత్ముడు = నారాయణుడు {సర్వాత్ముడు - సర్వమునందు (ఆత్మగా) నుండెడి వాడు, విష్ణువు}; ఆదివిష్ణుడు = నారాయణుడు {ఆదివిష్ణుడు - మూలాదారమైన సర్వవ్యాపకుడు, విష్ణువు}; అగుటన్ = ఐ ఉండుట; నిజము = తథ్యము.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=49&Padyam=343.0

: : చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం; మనం అందరం : :