తెలుగు భాగవత తేనె సోనలు – 394

ఏనుమృతుండ

12-25-ఉ.

ఏను మృతుండ నౌదు నని యింత భయంబు మనంబులోపలన్

మానుము; సంభవంబు గల మానవకోట్లకుఁ జావు నిత్యమౌఁ;

గాన హరిం దలంపు; మికఁ గల్గదు జన్మము నీకు ధాత్రిపై;

మానవనాథ! పొందెదవు మాధవలోకనివాససౌఖ్యముల్.

     ఓ మహారాజా! నేను చనిపోతాను అన్న భయాన్ని పూర్తిగా మనసులోంచి తుడిచెయ్యి. జన్మించిన మానవు లందరికి మరణించటం అన్నది శాశ్వతమైన తప్పనిసరి ధర్మం. కనుక హరిని ధ్యానంచేసుకో. దీనివల్ల మళ్ళా ఈ భూలోకంలో జన్మించటం జరుగదు. మాధవలోక మైన వైకుంఠంలో నివసించి, అక్కడ సౌఖ్యాలు అనుభవించే యోగం కలుగుతుంది.

భాగవత పురాణం చక్కగా వివరించాడు శుకమహర్షి. ఇక సమయం దగ్గరకొచ్చింది, యిలా పరీక్షిన్మహారాజయోగిని ముక్తికి, వైకుంఠయాత్రకి సిద్ధం చేస్తున్నాడు.

 12-25-u.

 aenu mRtuMDa naudu nani yiMta bhayaMbu manaMbulOpalan

maanumu; saMbhavaMbu gala maanavakOTlaku@M jaavu nityamau@M;

gaana hariM dalaMpu; mika@M galgadu janmamu neeku dhaatripai;

maanavanaatha! poMdedavu maadhavalOkanivaasasaukhyamul.

          ఏను = నేను; మృతుండను = చనిపోయినవాడను; ఔదున్ = అయిపోతాను; అని = అని; ఇంత = ఇంత అధికమైన; భయంబున్ = భయమును; మనంబు = మనసు; లోపలన్ = లో; మానుము = విడిచి పెట్టుము; సంభవంబు = పుట్టుట; కల = కలిగిన; మానవ = మానవులు; కోట్లు = అందరి; కున్ = కి; చావు = చచ్చిపోవు టన్నది; నిత్యము = శాశ్వతమైన ధర్మము; ఔన్ = అయి ఉన్నది; కాన = కనుక; హరిన్ = విష్ణుమూర్తిని; తలంపుము = స్మరించుము; ఇక = ఈ పైన; కల్గదు = సంభవించదు; జన్మము = పుట్టుక; నీ = నీ; కున్ = కు; ధాత్రి = భూలోకము; పైన్ = అందు; మానవనాథ = రాజా; పొందెదవు = పొందుతావు; మాధవలోక = వైకుంఠము నందు {మాధవలోకము - విష్ణుమూర్తి యొక్క పదము, వైకుంఠము}; నివాస = నివసించెడి; సౌఖ్యముల్ = సుఖములను.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=12&Ghatta=6

~~~|సర్వేజనాః సుఖినోభవంతు|~~~