ఎల్లప్పుడు
1-275-క.
ఎల్లప్పుడు మా యిండ్లను
వల్లభుఁడు వసించు; నేమ
వల్లభలము శ్రీ
వల్లభున కనుచు గోపీ
వల్లభుచే సతులు మమత వలఁ బడి రనఘా!
ఓ పుణ్యవంతుడైన శౌనక! మా వల్లభుడు మా గృహాలను ఎప్పుడు వదలిపెట్టడు, రమావల్లభు డైన
యదువల్లభునకు మేమే ప్రియమైన వారమని భావిస్తు ఆ భామ లందరు యశోదానందనుని వలపుల వలలో
చిక్కుకొన్నారు.
శ్రీకృష్ణుడు ద్వారకకు తిరిగొచ్చి తన స్త్రీలను పలకరించిన ఘట్టం
చెప్తు సూతుడు వారిని, భక్తు లందరికి నావాడే అనిపించే కృష్ణతత్వన్ని ఇలా వర్ణించారు.
1-275-ka.
ellappuDu maa
yiMDlanu
vallabhu@MDu
vasiMchu; naema vallabhalamu Sree
vallabhuna
kanuchu gOpee
vallabhuchae
satulu mamata vala@M baDi ranaghaa!
ఎల్లప్పుడు = ఎప్పుడు;
మా = మా యొక్క; ఇండ్లను = ఇండ్ల యందే; వల్లభుఁడు = భర్త; వసించు = ఉండును; నేమ = మేమే; వల్లభలము = ప్రియ మైన వారము; శ్రీవల్లభు = కృష్ణున {శ్రీవల్లభుడు - లక్ష్మీపతి, విష్ణువు}; కున్ = కు; అనుచున్ = అంటూ; గోపీవల్లభు = కృష్ణుడు {గోపీవల్లభుడు - గోపికలకు ప్రియుడు, కృష్ణుడు}; చేన్ = చేత; సతులు = భార్యలు; మమత = మమకార మనెడి; వలన్ = వలలో; పడిరి = తగలు కొనిరి; అనఘా = పాపము లేనివాడా.
~~~|సర్వేజనాః సుఖినోభవంతు|~~~
No comments:
Post a Comment