ధృవోపాఖ్యానము - 32

4-306-సీ.

వలను మీఱిన సైంధవంబులఁ బూన్చిన;

కనక రథంబు నుత్కంఠ నెక్కి

బ్రాహ్మణ కుల వృద్ధ బంధు జనామాత్య;

పరివృతుం డగుచు విస్ఫురణ మెఱసి

బ్రహ్మనిర్ఘోష తూర్యస్వన శంఖ కా;

హళ వేణు రవము లందంద చెలఁగ

శిబిక లెక్కియు విభూషితలై సునీతి సు;

రుచు లుత్తముండు నారూఢి నడువ

4-306.1-తే.

గరిమ దీపింప నతిశీఘ్రగమన మొప్ప

నాత్మనగరంబు వెలువడి యరుగుచుండి

బలసి నగరోపవన సమీపంబు నందు

వచ్చు ధ్రువుఁ గని మేదినీశ్వరుఁడు నంత.

4-307-చ.

అరదము డిగ్గి ప్రేమ దొలఁకాడ ససంభ్రముఁడై రమామనో

హరు చరణారవింద యుగళార్చన నిర్దళితాఖి లాఘు నీ

శ్వర కరుణావలోకన సుజాత సమగ్ర మనోరథున్ సుతుం

గర మనురక్తి డాసి పులకల్ ననలొత్తఁ బ్రమోదితాత్ముఁడై.

4-308-తే.

బిగియఁ గౌఁగిటఁ జేర్చి నెమ్మొగము నివిరి

శిరము మూర్కొని చుబుకంబు చేతఁ బుణికి

యవ్యయానంద బాష్ప ధారాభిషిక్తుఁ

జేసి యాశీర్వదింప నా చిరయశుండు.

భావము:

వడిగల గుఱ్ఱాలను పూన్చిన బంగారు రథాన్ని ఆత్రంగా ఎక్కి, బ్రాహ్మణులతో కులవృద్ధులతో బంధు మిత్రులతో మంత్రులతో కలసి బయలుదేరాడు. వేదఘోషలు, వాద్యధ్వనులు, శంఖ కాహళ వేణు నాదాలు అతిశయించాయి. పెద్దభార్య సునీతి, చిన్నభార్య సురుచి బంగారు పల్లకీలెక్కి ఉత్తమునితో కూడి అనుసరించారు. అలా వేగంగా ముందుకు సాగి వెళ్తూ పురం వెలుపల ఉపవనం సమీపాన అల్లంత దూరంనుండి వస్తున్న ధ్రువకుమారుణ్ణి ఉత్తానపాదుడు చూచి రథం దిగి, అనురాగం పొంగిపొరలగా సంభ్రమంతో ధ్రువునికి ఎదురువెళ్ళాడు. శ్రీపతి పాదపద్మాలను సేవించి పాపాలను పోగొట్టుకొని, ఆ భగవంతుని కరుణాకటాక్షం వల్ల కోరికలు తీర్చుకున్న తన కుమారుని సమీపించి ప్రేమతో పులకించిపోతూ సంతోషంగా గట్టిగా కౌగిలించుకొని, ముఖం నిమిరి, శిరస్సు మూర్కొని, గడ్డం పుణికి, జలజల ప్రవహించే ఆనందబాష్పాలతో పుత్రుని శిరస్సును అభిషేకించి ఉత్తానపాదుడు ఆశీర్వదించగా, చిరకీర్తివంతుడైన పుత్రుడు ఆ ధ్రువుడు...

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=4&Ghatta=12&padyam=308

: :  భాగవతం చదువుకుందాం : : 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :