ధ్రువోపాఖ్యానము - 16

4-261-మ.

చని యుగ్రాటవిఁ జొచ్చి యచ్చటఁ బరిశ్రాంతుండు క్షుత్పీడితుం

డును నామ్లాన ముఖాంబుజుండు ననఘుండున్ బాలకుం డైన మ

త్తనయున్ ఘోర వృ కాహి భల్ల ముఖ సత్త్వశ్రేణి నిర్జించెనో

యని దుఃఖించెద నాదు చిత్తమున నార్యస్తుత్య! యిట్లౌటకున్.

4-262-తే.

అట్టి యుత్తమబాలు నా యంకపీఠ

మందుఁ గూర్చుండనీక నిరాకరించి

యంగనాసక్త చిత్తుండ నైనయట్టి

నాదు దౌరాత్మ్య మిది మునినాథచంద్ర!"

4-263-ఉ.

నా విని నారదుండు నరనాథున కిట్లను "నీ కుమారుఁ డా

దేవకిరీట రత్నరుచిదీపిత పాదసరోజుఁడైన రా

జీవదళాక్ష రక్షితుఁ డశేష జగత్పరికీర్తనీయ కీ

ర్తీవిభవప్రశస్త సుచరిత్రుఁడు; వానికి దుఃఖ మేటికిన్?

భావము:

అలా వెళ్ళి భయంకరమైన అడవిలో ప్రవేశించి మార్గాయాసంతోను, ఆకలి బాధతోను ముఖపద్మం వాడిపోయిన నా కుమారుణ్ణి, ఏపాపం ఎరుగని పసివాణ్ణి తోడేళ్ళు, సర్పాలు, ఎలుగుబంట్లు మొదలైన క్రూరజంతువులు పొట్టన బెట్టుకున్నాయేమో అనే భయంతో, బాధతో లోలోపల కుమిలిపోతున్నాను. మహానుభావా! ఇలా జరిగినందుకు నేను దుఃఖిస్తున్నాను.అటువంటి ఉత్తముడైన బాలుణ్ణి నా ఒడిలో కూర్చోనివ్వక అవమానించాను. మునీంద్రా! నా చిన్న భార్య సురుచి మీది వలపుతో ఈ దుర్మార్గపు పని చేశాను.” ఉత్తానపాదుని మాటలు విని నారదుడు ఇలా అన్నాడు “రాజా! దేవతల కిరీటాల రత్నకాంతులతో ప్రకాశించే పాదపద్మాలు కల శ్రీహరి చేత రక్షింపబడే నీ కుమారుడు సమస్త లోకాలు ప్రస్తుతించే కీర్తి సంపదతో ప్రసిద్ధికెక్కిన చరిత్ర కలవాడు. అతనికోసం దుఃఖించడ మెందుకు?

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=4&Ghatta=11&padyam=263

: : భాగవతం చదువుకుందాం : : 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :