8-277-ఆ.
చంచరీకనికర ఝంకార నినదంబు
దనరు నుత్పలముల దండ
పెట్టి
మేఘకోటి నడిమి మెఱుఁగుఁ బుత్తడి మాడ్కి
సురల నడుమ నిల్చె సుందరాంగి.
8-278-క.
ఆ కన్నులు నా చన్నులు
నా కురు లా
పిఱుఁదు నడుము నా ముఖమా న
వ్యాకారముఁ గని వేల్పులు
చీకాకునఁ బడిరి కలఁగి శ్రీహరి దక్కన్.
టీకా:
చంచరీక = తుమ్మెదల;
నికర = సమూహముల;
ఝంకార = ఝుమ్మనియెడి;
నినదంబు = శబ్దములతో;
తనరు = అతిశయించెడి;
ఉత్ఫలముల = పద్మముల;
దండ = మాలను;
పెట్టి = ధరించి;
మేఘ = మబ్బుల;
కొటి =
సమూహముల; నడిమిన్ = మధ్యలో;
మెఱుగు = మెరుపుల;
పుత్తడి = బంగారము;
మాడ్కిన్ =
వలె; సురల = దేవతల;
నడుమన్ = మధ్యలో;
నిల్చెన్ = ఉండెను;
సుందరాంగి = అందగత్తె.
ఆ = ఆ; కన్నులు =
కళ్ళు; ఆ = ఆ; చన్నులున్ = స్తనములు;
ఆ = ఆ; కురులున్ = శిరోజములు;
ఆ = ఆ; పిఱుదున్ = పిరుదులు;
నడుమున్ = నడుము;
ఆ = ఆ; ముఖము = మోము;
ఆ = ఆ; నవ్య =
నుతింపదగిన;
ఆకారమున్ = రూపమును;
కని = చూసి;
వేల్పులు = దేవతలు;
చీకాకునన్ =
శ్రమము, నలకువ; పడిరి = పొందిరి;
కలగి = కలతచెంది;
శ్రీహరి = విష్ణుమూర్తి;
తక్కన్ = తప్పించి.
భావము:
ఆ సుందరాంగి ఇందిరాదేవి దేవత లందరి మధ్య, ఝంకారం చేస్తున్న తుమ్మెదలతో
కూడిని కలువల దండను చేతులలో పట్టుకుని, మేఘాల నడుమ మెరిసే మెరుపు తీగ వలె (తగిన వరుడిని
వరించడానికి) నిలబడింది.
అపురూపమైన
ఆకారం కలిగినామె ఆ మహాలక్ష్మి. నవనవోన్మేషమైన స్వరూపాలు కలిగిన ఆమె కళ్ళు, ఉరోజాలు, శిరోజాలూ, పిరుదులు, నడుము, ముఖము చూసి, ఒక్క శ్రీమహావిష్ణువు
తప్ప దేవతలు అందరూ ధైర్యాన్ని కోల్పోయి తబ్బిబ్బు పడ్డారు.
: :చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం: :
No comments:
Post a Comment