8-313-క.
శ్రోణీభర కుచయుగ భర
వేణీభరములను డస్సి వివిధాభరణ
క్వాణ యయి యువిద వచ్చెను
బాణి సరోజమున నమృతభాండముఁ గొంచున్.
8-314-క.
భాసుర కుండల భాసిత
నాసాముఖ కర్ణ గండ నయనాంచల యై
శ్రీసతి యగు సతిఁ గని దే
వాసుర యూధంబు మోహ మందె నరేంద్రా!
టీకా:
శ్రోణీ = కటి;
భర =
బరువుతోను; కుచ = స్తనముల;
యుగ = ద్వయము;
భర = బరువుతోను;
వేణీ = శిరోజముల;
భరములను = బరువుతోను;
డస్సి = అలసిపోయి;
వివిధ = అనేకరకముల;
ఆభరణ = నగల యొక్క;
క్వాణ = ధ్వనులుగలది;
అయి = ఐ; ఉవిద = మగువ;
వచ్చెను = అరుదెంచెను;
పాణి =
చేతులు యనెడి;
సరోజమునన్ = పద్మమునందు;
అమృత = అమృతపు;
భాండమున్ = పాత్రను;
కొంచున్ = తీసుకొని.
భాసుర =
కాంతివంతమైన;
కుండల = చెవికుండలములచే;
భాసిత = ప్రకాశింపచేయబడిన;
నాసా = ముక్కు;
ముక్కు = ముక్కు;
కర్ణ = చెవులు;
గండ = చెక్కిళ్ళు;
నయనాంచల = కనుకొనలుగలది;
ఐ =
అయ్యి; శ్రీసతి = లక్ష్మీదేవి;
అగు = అయిన;
సతిన్ = సతీదేవిని;
కని = చూసి;
దేవా = దేవతల; అసుర = రాక్షస;
యూధంబున్ = సమూహము;
మోహము = మాయలో;
అందెన్ = పడెను;
నరేంద్రా = రాజా.
భావము:
అప్పుడు, కటిభారంతోనూ, స్తనాలభారంతోనూ, శిరోజాలభారంతోనూ చిక్కిన చక్కనమ్మ జగన్మోహిని, తన పద్మం వంటి చేతిలో అమృతకలశాన్ని పట్టుకుని ఒయ్యారంగా వచ్చింది. ఆమె
ధరించిన రకరకాల ఆభరణాలు సవ్వళ్ళు చేస్తున్నాయి.
పరీక్షిత్తూ! రాజా! ఆ మోహినీ అవతారం, ధరించిన కర్ణాభరణాల తళతళ మెరుపులు, ఆమె ముక్కుకూ, ముఖానికీ, చెవులకూ, చెక్కిళ్ళకూ, కనుగొనలకూ మనోహరంగా వ్యాపిస్తున్నాయి. అలా లక్ష్మీదేవితో సాటిరాగల ఆ అందగత్తెను
చూసిన దేవతలకూ, రాక్షసులకూ అందరికీ మనసు చెదిరిపోయింది.
: :చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం: :
No comments:
Post a Comment