శ్రీకృష్ణ విజయము - ౩౨౨(322)

( ధర్మజు రాజసూయారంభంబు )

10.2-655-సీ.

శారదచంద్రికా సారంగరుచితోడ-

  జడముడికెంపు చేఁ జఱచి నవ్వ

శరదంబుదావృత సౌదామనీలతా-

  శోభఁ గాంచనకటిసూత్ర మలర

లలితపూర్ణేందుమండల కలంకముగతి-

  మృదుమృగాజినరుచి మించుఁ జూపఁ

గల్పశాఖాగ్రసంగతపుష్పగుచ్ఛంబు-

  లీలఁ గేలను నక్షమాల యమర

10.2-655.1-తే.

భూరిపుణ్యనదీతోయపూరణమునఁ

దగు కమండలు వొక్క హస్తమునఁ దనర

వెల్ల జన్నిద మఱుత శోభిల్ల వచ్చె

నారదుండు వివేకవిశారదుండు.

10.2-656-క.

చనుదెంచె నట్లు ముని నిజ

తనుకాంతుల నఖిలదిగ్వితానము వెలుఁగన్

వనజాప్తుఁ బోలి యయ్యదు

జనములుఁ గృష్ణుండు లేచి సంప్రీతిమెయిన్.

10.2-657-క.

వినయమున మ్రొక్కి కనకా

సనమునఁ గూర్చుండఁ బెట్టి సముచిత వివిధా

ర్చనములఁ దనిపి మురాంతకుఁ

డనియెన్ వినయంబు దోఁప నమ్మునితోడన్.

భావము:

శరశ్చంద్ర చంద్రికలాంటి శరీరకాంతులతో శిఖముడిలోని కెంపు కాంతుల పంతమాడుతుండగా; శరత్కాలమేఘం మీది మెరపుతీగలాగ తెల్లని దేహం మీద బంగారుమొలత్రాడు ప్రకాశిస్తుండగా; నిండుచంద్రునిలోని మచ్చలాగ నిండు దేహంపై జింకచర్మం విలసిల్లుతుండగా; కల్పవృక్షము కొమ్మకు ఉన్న పుష్పగుచ్ఛాన్ని తలపిస్తూ చేతిలో జపమాల అలరారుతుండగా; పుణ్యనదీజలాలతో నిండిన కమండలం మరొక చేతిలో విరాజిల్లుతుండగా; తెల్లని జందెం మెడలో మెరుస్తుండగా; నారదమహర్షి నందనందనుడి దగ్గరకు విచ్చేసాడు. ఈలాగున తన దేహకాంతులతో దిక్కులను వెలిగిస్తూ దివినుండి దిగివచ్చిన సూర్యునిలా నారదముని వచ్చాడు. కృష్ణుడు తక్కిన యాదవులు అందరూ సాదరంగా లేచి నిలబడ్డారు. ఆ మురాంతకుడైన శ్రీకృష్ణుడు నారదుడికి వినయంగా నమస్కరించాడు. బంగారుసింహాసనం ఆసీనుడిని చేసాడు. తగిన గౌరవమర్యాదలతో పూజించి ఇలా అన్నాడు.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=53&Padyam=657

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :