శ్రీకృష్ణ విజయము - 286

( నృగోపాఖ్యానంబు )

10.2-469-చ.

అనవుడు నాతఁ డిట్లనియె నాతనితో "నిపు డేను దీని నీ

జనపతిచేత ధారగొని సాధుగతిం జన నీది యంట యె"

ట్ల? నిన నతండు "నేనును ధరాధిపుచే మును ధారగొన్న యా"

వని వినిపింప నిద్దఱకు నయ్యె నపార వివాద మచ్చటన్.

10.2-470-వ.

ఇట్లు విప్రు లిద్దఱుం దమలో నంతకంతకు మచ్చరంబు పెచ్చుపెరిఁగి కలహించి నాయున్నయెడకుం జనుదెంచిరి; మున్ను నా చేత గోదానంబు గొన్న బ్రాహ్మణుం డిట్లనియె.

10.2-471-సీ.

"మనుజేంద్ర! ప్రజ లధర్మప్రవర్తనముల-

  నడవకుండఁగ నాజ్ఞ నడపు నీవు

మనమున నే ధర్మమని యాచరించితి?-

  మును నాకు నిచ్చిన మొదవు దప్పి

వచ్చి నీ మందలోఁ జొచ్చిన నిప్పు డీ-

  భూసురునకు ధారవోసి యిచ్చి

తగవు మాలితివి, దాతవు నపహర్తవు-

  నైన ని న్నేమందు? నవనినాథ! "

10.2-471.1-తే.

యనిన మాటలు సెవులు సోఁకినఁ గలంగి

"భూసురోత్తమ! యజ్ఞానపూర్వకముగ

నిట్టి పాపంబు దొరసె నే నెఱిఁగి సేయఁ

గొనుము నీ కిత్తు నొక లక్ష గోధనంబు. "

భావము:

ఆ మాటలు వినిన గోవును తోలుకుని వెళుతున్న బ్రాహ్మణుడు కశ్యపునితో “ఈ ఆవును నేను రాజుగారి దగ్గర దానంగా స్వీకరించాను. ఈ గోవు నీది అంటున్నావు. ఇదేమిటి” అన్నాడు అప్పుడు కశ్యపుడు “ఈ ఆవును రాజుగారే నాకు దానంగా ఇచ్చారు” అని అన్నాడు. ఈవిధంగా ఇద్దరు బ్రాహ్మణులకూ అక్కడ పెద్ద వివాదం జరిగింది. అంతకంతకూ పట్టుదలలు పెంచుకుని బాగా కలహించుకుని, ఆ బ్రాహ్మణులు ఇద్దరూ నా దగ్గరకు వచ్చారు. అప్పుడు కశ్యపుడనే బ్రాహ్మణుడు నాతో ఇలా అన్నాడు. “ఓ రాజేంద్రా! నీవు ప్రజలను అధర్మమార్గంలో నడవకుండా నియంత్రించాల్సిన వాడవు. నీవే ధర్మము తప్పావు. ఇంతకు ముందు నాకు దానమిచ్చిన ఈ గోవు తప్పిపోయి నీ మందలో కలసిపోయింది. దీనిని ఇప్పుడు ఈ బ్రాహ్మణుడికి దానం ఇచ్చావు. నీవు ఏ విధంగా అధర్మమైన ఈ పని చేసావు. ఇలా ధర్మం తప్పి దానకర్తవు అవహర్తవు రెండూ నీవే అయ్యావు. కాని నిన్ను ఏమనగలము.” అన్నాడు ఈమాటలకు నేను బాధపడి “ఓ బ్రాహ్మణోత్తమా తెలియక ఈ పొరపాటు జరిగింది. ఇది నేను తెలిసి చేసిన తప్పు కాదు. దీనికి బదులుగా నీకు లక్షగోవులను దానమిస్తాను. స్వీకరించు.” అన్నాను.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=40&Padyam=471

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :