శ్రీకృష్ణ విజయము - 278

( రుక్మిబలరాముల జూదంబు )

10.2-301-క.

మును దంతపంక్తి వెలిగాఁ

దను నవ్విన యక్కళింగుఁ దల వట్టి రయం

బునఁ బడఁదిగిచి వదన మే

పునఁ బెడచే వ్రేసి దంతములు వెస డులిచెన్.

10.2-302-క.

అంతం బోవక రుక్మిని

దంతంబులు మున్ను డులిచి తను వగలింప

న్నంతకుపురి కేగెను వాఁ

డెంతయు భయ మంది రాజు లెల్లం గలఁగన్.

10.2-303-వ.

అట్లుచేసి యయ్యాదవసింహం బసహ్యవిక్రమంబునం జెలంగె నంత.

10.2-304-క.

భూవర! పద్మాక్షుఁడు దన

బావ హతుం డగుట గనియుఁ బలుకక యుండెన్

భావమున రుక్మిణీ బల

దేవుల కే మనఁగ నెగ్గు దేఱునొ? యనుచున్.

10.2-305-వ.

అంత నా విదర్భానగరంబు నిర్గమించి.

భావము:

ఇంతకు ముందు తనను చూసి పండ్లికిలించి నవ్విన ఆ కళింగుడి తలపట్టుకుని క్రిందపడత్రోసి ఎడమచేతితో నోటి మీద గుద్ది పండ్లు ఊడగొట్టాడు. బలభద్రుడు అంతటితో ఊరుకోకుండా రాజులంతా భయపడేలా రుక్మి పండ్లు పగుల గొట్టి, గట్టిగా కొట్టాడు. దానితో వాడు మరణించాడు. ఈ విధంగా యదుసింహుడు బలరాముడు భయంకరమైన పరాక్రమంతో చెలరేగాడు. ఓ పరీక్షిన్మహారాజా! శ్రీకృష్ణుడు తన బావమరది మరణాన్ని చూసి కూడా ఏమాటంటే రుక్మిణీ బలరాములు ఏమనుకుంటారోనని మౌనం వహించాడు. అంతట, యదువీరులు విదర్భానగరం వదలిపెట్టారు.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=30&Padyam=304

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :