శ్రీకృష్ణ విజయము - 285

( నృగోపాఖ్యానంబు )

10.2-466-క.

అనఘా! మునుపడఁ గశ్యపుఁ

డను విప్రున కే నకల్మషాత్ముఁడనై యి

చ్చిన గోవు దప్పి నా మం

దను గలసినఁ దెలియలేక తగ నా గోవున్.

10.2-467-క.

ఒండొక భూమీసురకుల

మండనునకు దాన మీయ మసలక యా వి

ప్రుం డా గోవుంగొని చను

చుండన్ మును ధారగొన్న యుర్వీసురుఁడున్.

10.2-468-క.

మది రోష మొదవ దోవతి

వదలిన బిగియించుకొనుచు వడిఁ గది "సిది నా

మొదవు; నడివీథి దొంగిలి

వదలక కొనిపోయె; దిట్టివారుం గలరే? "

భావము:

ఓ పుణ్యపురుషా! అంతకు ముందు నేను కశ్యపుడనే విప్రుడికి పవిత్ర హృదయంతో దానముగా ఇచ్చిన గోవు తప్పిపోయి తిరిగివచ్చి నా ఆలమందలో కలసిపోయింది. ఆ విషయం తెలియక, నేను ఆ గోవును ఇంకొక బ్రాహ్మణోత్తమునకు దానముగా ఇచ్చాను. ఆ బ్రాహ్మణోత్తముడు ఆ ఆవును తోలుకుని వెళుతూంటే, ఇంతకు ముందు నాచే దానం పొందిన కశ్యపుడు ఆ గోవును చూసాడు. అలా చూసిన కశ్యపుడు,మిక్కిలి రోషంతో ఊడిపోతున్న దోవతి బిగించి, ఆవును తోలుకుని వెళ్ళే బ్రాహ్మణుని దగ్గరకు వేగంగా వెళ్ళి “ఇది నా ఆవు. దానిని దొంగిలించి నడివీధిలో తోలుకుని పోతున్నావు. ఇటువంటి వారు ఎక్కడైనా ఉంటారా.” అన్నాడు.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=40&Padyam=468

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :