తెలుగు భాగవత తేనె సోనలు – 135

teepugala

10.1-458-క.

తీపుగల కజ్జ మన్యుఁడు

కోపింపఁగ నొడిసి పుచ్చుకొని త్రోపాడం

బైపడి యది గొని యొక్కఁడు

క్రేపులలో నిట్టునట్టుఁ గికురించు నృపా!

          ఓ పరీక్షిన్మహారాజా! తియ్యటి పిండివంట ఒకడి చేతిలోంచి మరొకడు లాక్కుని పారిపోతున్నాడు. మొదటి వాడు ఉడుక్కున్నాడు. ఇంతలో ఇంకొకడు దానిని లాక్కుని పోయి, దూడల మధ్య అటు యిటు పరిగెడుతు ఏడిపించసాగాడు.

          సహజ కవి పోతనల వారు కళ్ళకుగట్టినట్లు వర్ణించటంలో దిట్ట. మిక్కలి ప్రసిద్ధమైన ఈ పద్యం శ్రీకృష్ణుడు గోపబాలురతో చల్దులుగుడుచుట అనే ఘట్టంలోది.

10.1-458-ka.

teepugala kajja manyu@MDu

kOpiMpa@Mga noDisi puchchukoni trOpaaDaM

baipaDi yadi goni yokka@MDu

kraepulalO niTTunaTTu@M gikuriMchu nRpaa!

          తీపు = తియ్యదనము; కల = ఉన్న; కజ్జమున్ = భక్ష్యమును; అన్యుడు = ఇంకొకడు; కోపింపన్ = కోపపడునట్లుగా; ఒడిసి = లాగి; పుచ్చుకొని = తీసుకొని; త్రోపాడన్ = తోయగా; పైపడి = మీదపడి; అది = దానిని; కొని = తీసుకొని; ఒక్కడు = ఒకానొకడు; క్రేపుల = ఆవుదూడల; లోన్ = మధ్యలో; ఇట్టునట్టు = ఇటునటు; కికురించున్ = తప్పించుకొంటుతిరుగును; నృపా = రాజా.

http://www.telugubhagavatam.org/products.php?psid=312&catid=6&scatid=26&ccatid=

~~~|సర్వేజనాః సుఖినోభవంతు|~~~