దక్ష యాగము - 42

(శివుడనుగ్రహించుట )

4-143-క.

"అనఘ! మహాత్ముం డగు వా

మనుఁ డా కశ్యపునకొగి నమస్కారము చే

సినగతి నజునకు నభివం

దన మొగిఁ గావించె హరుఁడు దద్దయుఁ బ్రీతిన్.

4-144-తే.

అంత రుద్రానువర్తు లైనట్టి సిద్ధ

గణ మహర్షి జనంబులు గని పయోజ

గర్భునకు మ్రొక్కి; రంత నా కమలభవుఁడు

శర్వుఁ గని పల్కె మందహాసంబుతోడ.

4-145-తే.

జగములకు నెల్ల యోనిబీజంబు లైన

శక్తి శివకారణుండవై జగతి నిర్వి

కార బ్రహ్మంబ వగు నిన్నుఁ గడఁగి విశ్వ

నాథుఁ గా నెఱిఁగెద నా మనమున నభవ!

4-146-తే.

సమత నది గాక తావకాంశంబు లైన

శక్తి శివరూపములఁ గ్రీడ సలుపు దూర్ణ

నాభి గతి విశ్వ జనన వినాశ వృద్ధి

హేతుభూతుండ వగుచుందు వీశ! రుద్ర!

భావము:

పుణ్యాత్ముడవైన ఓ విదురా! మహాత్ముడైన వామనుడు కశ్యపునకు నమస్కరించినట్లుగా శివుడు బ్రహ్మకు ఎంతో ఇష్టంతో నమస్కారం చేసాడు. అప్పుడు శివుని అనుచరులైన సిద్ధగణాలు, మునులు బ్రహ్మను చూచి నమస్కరించారు. ఆ తరువాత బ్రహ్మ శివుణ్ణి చూచి చిరునవ్వుతో ఇలా అన్నాడు. “ఓ పరమేశ్వరా! లోకాల కన్నింటికి ఉత్పత్తిస్థానం అయిన శక్తివి నీవే. జగత్తుల కన్నింటికీ బీజమైన శివుడు నీవే. నీవు నిర్వికార పరబ్రహ్మవు. నిన్ను విశ్వనాథునిగా నా మనస్సులో తెలుసుకున్నాను. ఓ ఈశ్వరా! రుద్రా! నీవు నీ సమాంశాలైన శివ శక్తి స్వరూపాలతో క్రీడిస్తావు. సాలెపురుగు వలె విశ్వసృష్టికీ, వృద్ధికీ వినాశానికీ నీవే హేతువు అవుతుంటావు.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=4&Ghatta=8&padyam=146

: :  భాగవతం చదువుకుందాం : : 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :