శ్రీకృష్ణ విజయము - ౬౩౧(631)

( మృత విప్రసుతులఁదెచ్చుట ) 

10.2-1310-సీ.

సాంద్రశరచ్చంద్ర చంద్రికా కర్పూర-

  నీహార హారాభ దేహ మమర

నిందింది రేందీవ రేంద్ర నీలద్యుతిఁ-

  గర మొప్పు మేచక కంఠసమితి

యరుణాంశుబింబ భాసుర పద్మరాగ వి-

  స్యస్త సహస్రోరు మస్తకములు

వివృతాననోద్గత విషధూమరేఖల-

  లీలఁ జూపట్టిన నాలుకలును

10.2-1310.1-తే.

గలిత సాయంతనజ్వలజ్జ్వలన కుండ

ముల విడంబించు వేఁడి చూపులును గలిగి

భూరి కలధౌత గిరినిభాకార మమరఁ

బరఁగు భోగీంద్రభోగతల్పంబు నందు.

10.2-1311-వ.

సుఖాసీనుండై యున్నవాని డాయంజని యప్పుడు.

భావము:

అటువంటి ఆ దివ్యభవనంలో దట్టమైన శరత్కాలపు పండువెన్నెల, కర్పూరం, మంచులకు సాటివచ్చే తెల్లనిదేహము; తుమ్మెదల్లాగా నల్లకలువల్లాగా ఇంద్రనీలమణులలాంటి నల్లని కంఠాలు; ఉదయకాలం సూర్యుడిలాగా ప్రకాశించే పద్మరాగమణులతో కూడిన పడగలు; తెరచుకున్న నోళ్ళ నుంచి వెలువడే విషపు పొగలలా ఉన్న నాలుకలు; యాగగుండాలలోని జ్వాలలాగ ప్రకాశించే వేడిచూపులు; వెండికొండలాగా ఉన్న భారీ ఆకారము కలిగిన ఆదిశేషుడు. ఆ ఆదిశేషుని పాన్పుగా కొని సుఖంగా ఆసీనుడై ఉన్న తేజోమూర్తి దగ్గరకు శ్రీకృష్ణార్జునులు వెళ్ళి దర్శించారు

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=86&Padyam=1310

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : : 

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :