శ్రీకృష్ణ విజయము - ౫౭౩(573)

( శ్రుతదేవ జనకుల చరిత్రంబు ) 

10.2-1197-సీ.

“నీకు మ్రొక్కెదఁ గృష్ణ! నిగమాంత సంవేద్య!-

  లోకరక్షక! భక్తలోకవరద!

నీపాదసేవననిరతుని నన్ను నే-

  పనిఁ బంపె దానతి” మ్మనినఁ గృష్ణుఁ

డెలనవ్వు మోమునఁ జెలువొంద నా విప్రు-

  కర మాత్మకరమునఁ గదియఁ జేర్చి

పాటించి యతనితోఁ బలికెఁ “దపశ్శక్తి-

  వఱలిన యమ్మునివర్యు లెపుడుఁ

10.2-1197.1-తే.

దమ పదాంబుజరేణు వితానములను

దవిలి లోకంబులను బవిత్రంబు సేయు

వారు ననుఁ గూడి యెప్పుడు వలయు నెడల

కరుగుదెంతురు నీ భాగ్య గరిమ నిటకు.

భావము:

కృష్ణా! వేదవేద్యా! లోకరక్షకా! భక్తవరదా! నీకు నమస్కరిస్తున్నాను. నీ పాదసేవలో నిరంతరం సంచరించే నన్ను ఏమి చేయమంటావో అజ్ఞాపించు.” ఇలా పలుకుతున్న శ్రుతదేవుడి పలుకులు విని గోవిందుడు మందహాసం చేస్తూ తన చేతిలోకి అతని చేతిని తీసుకుని, ఇలా అన్నాడు. “ఓ బ్రాహ్మణశ్రేష్ఠుడా! తమ పాదధూళితో లోకాన్ని పవిత్రం చేసే వారు, పరమ తపోధనులు అయిన ఈ మునివరులు నాతోపాటు తాము కోరిన చోటికి వస్తూంటారు. ఈనాడు నావెంట నీ ఇంటికి విచ్చేసారు. నీ అదృష్టం పండింది.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=82&Padyam=1197

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : : 

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :