శ్రీకృష్ణ విజయము - ౪౯౬(496)

( కుంతీదేవి దుఃఖంబు ) 

10.2-1057-సీ.

"తల్లి! నీ కేల సంతాపింప మనమునఁ-

  దలవఁక విధినేల సొలసె? దింత

యఖిల నియామకుండగు నీశ్వరుఁడు మాయ-

  యవనికాంతరుఁడైన యట్టి సూత్ర

ధారుని కైవడిఁ దగిలి నటింపఁగ-

  మనుజులు కీలుబొమ్మలు దలంపఁ;

గావున విధిసేఁతఁ గడిచి వర్తింపంగ-

  దేవతలకునైనఁ దీఱ; దట్లు

10.2-1057.1-తే.

క్రోధచిత్తుండు కంసుఁడు బాధవఱుప

నిలయములు దప్పి నే మడవులఁ జరింప

ఘనకృపానిధి యీ హరి గలుగఁబట్టి

కోరి మా కిండ్లు గ్రమ్మఱఁ జేరఁ గలిగె. "

10.2-1058-వ.

అని యూరడిలం బలుకు నవసరంబున. 

భావము:

“తల్లీ! కుంతీ! నీవు బాధపడడం దేనికమ్మా? విధిని నిందించడ మెందుకు? అన్నింటికీ కర్త ఈశ్వరుడే; మాయ అనే తెరవెనుక ఉన్న సూత్రధారి వంటివాడు అయిన ఆయన; నడిపిస్తుంటే నటించే ఈ మానవులు అంతా అతని చేతిలో కీలుబొమ్మలు; కనుక విధికి ఎదురీదడం దేవతలకైనా సాధ్యం కాదు. ఇంతకు ముందు దుర్మార్గుడైన కంసుడు మమ్మల్ని క్రూరంగా బాధించాడు. మేము మా స్వస్థలం వదిలి, అడవుల పాలై, నానా అవస్థలూ పడ్డాము. కరుణాసింధు వైన ఈ కృష్ణుడి అనుగ్రహంచేత మేము ఆ ఇక్కట్ల నుండి గట్టెక్కి ఇలా ఉన్నాము.” ఈ మాదిరిగా వసుదేవుడు కుంతిని ఊరడించాడు. ఆ సమయంలో.... 

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=75&Padyam=1057 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : : 

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :