1-197-తే.
మఱచి యజ్ఞాన కామ
కర్మములఁ దిరుగు
వేదనాతురులకుఁ
దన్నివృత్తిఁ జేయ
శ్రవణ చింతన వందనార్చనము లిచ్చు
కొఱకు నుదయించి
తండ్రు నిన్ గొంద ఱభవ!
మఱచి = మర్చిపోయి; అజ్ఞాన = అజ్ఞనముతో; కామ = ఫలితమును కోరి చేయు; కర్మములన్ = కర్మములందు; తిరుగు = తిరుగుతుండే; వేదన = బాధలు; ఆతురులు = ఆతృతలు గలవారు; కున్ = కి; తత్ = వానినుండి; నివృత్తిన్ = నివారించుటను; చేయన్ = చేయు నిమిత్తము; శ్రవణ = (తన గురించి) వినుట; చింతన = ధ్యానించుట; వందన = నమస్కారము చేయుట; అర్చనములు = పూజించుటలు; ఇచ్చు = ఇచ్చుట; కొఱకున్ = కోసము; ఉదయించితి = అవతరించితివి; అండ్రు = అంటారు; నిన్ = నిన్ను; కొందఱు = కొందరు; అభవ = పుట్టుక లేనివాడా, కృష్ణా.
కర్తవ్యం విస్మరించి, కామ్యకర్మలలో
మునగి తేలుతూ, అజ్ఞానంతో కొట్టుమిట్టాడుతున్న ఆపన్నుల ఆర్తి
పోగొట్టి, వారికి శ్రవణం, చింతనం, వందనం, అర్చనం మొదలైన భక్తి మార్గాలను ప్రసాదించే
నిమిత్తం, పుట్టుకే లేని పురుషోత్తమ! శ్రీకృష్ణా! నీవు
అవతరించావని కొందరి అభిప్రాయం.
1-197-tETageeti
maRrachi yaGyaana kaama karmamulaM~
dirugu
vEdanaaturulakuM~ dannivRittiM~ jEya
shravaNa chiMtana vaMdanaarchanamu
lichchu
koRraku nudayiMchi taMDru nin goMda
Rrabhava!
: :చదువుకుందాం
భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం: :
No comments:
Post a Comment