తెలుగు భాగవత తేనె సోనలు – 278

పోడను బ్రాహ్మణుడు

10.1-1729-ఉ.

పోఁ డను బ్రాహ్మణుండు యదుపుంగవు వీటికి; వాసుదేవుఁడున్

రాఁ డను; నింకఁ బోయి హరి రమ్మని చీరెడు నిష్టబంధుడున్

లేఁ డను; రుక్మికిం దగవు లేదటు చైద్యున కిత్తు నంచు ను

న్నాఁ డను; గౌరి కీశ్వరికి నావలనం గృపలేదు నే డనున్.

          పంపిన విప్రుడు అగ్నిద్యోతనుడు అసలు యదువంశశ్రేష్ఠుడు శ్రీకృష్ణుని ద్వారకానగరానికి వెళ్ళి ఉండడేమో; అందుచేతనే ఆ వసుదేవ నందనుడైన శ్రీకృష్ణమూర్తి రాటంలేదేమో అని సందేహిస్తోంది; పోనీ ఇంకొకరిని పంపి పిలుచుకు రమ్మందాం అంటే అంతటి ఆప్తుడు ఇంకెవరు లేరుకదా అని బాధపడుతోంది; ఓ పక్క అన్నగారైన రుక్మి తన మాటకు అడ్డులేదని చైద్య దేశపు రాజు శిశుపాలుడికి ఇవ్వడానికి సిద్ధపడ్డాడు ఎలా అని విచారిస్తోంది; పరమేశ్వరి గౌరీదేవికి తనపై కృప తప్పిందేమో అని రుక్మిణీ దేవి చింతిస్తోంది .

10.1-1729-u.

pO@M Danu braahmaNuMDu yadupuMgavu veeTiki; vaasudaevu@MDun

raa@M Danu; niMka@M bOyi hari rammani cheereDu nishTabaMdhuDun

lae@M Danu; rukmikiM dagavu laedaTu chaidyuna kittu naMchu nu

nnaa@M Danu; gauri keeSvariki naavalanaM gRpalaedu nae Danun.

          పోడు = వెళ్ళి ఉండడు; అనున్ = అనును; బ్రాహ్మణుండు = విప్రుడు; యదు పుంగవు = కృష్ణుని {యదు పుంగవుడు - యాదవ వంశస్తులలో శ్రేష్ఠుడు, కృష్ణుడు}; వీటి = నగరమున; కిన్ = కు; వాసుదేవుడున్ = కృష్ణుడు {వాసుదేవుడు - వసుదేవుని కొడుకు, కృష్ణుడు}; రాడు = వచ్చుట లేదు; ఇంకన్ = ఇంకను; పోయి = వెళ్ళి; హరిన్ = కృష్ణుని; రమ్ము = రావలసినది; అని = అని; చీరెడు = పిలిచెడు; ఇష్ట = ఆప్తు డైన; బంధుడున్ = మేలు కోరువాడు; లేడు = ఎవడు లేడు; అనున్ = అనును; రుక్మి = రుక్మి {రుక్మి - రుక్మిణి పెద్దన్న}; కిన్ = కి; తగవు = న్యాయము; లేదు = లేదు; అటు = అలా; చైద్యున్ = శిశుపాలుని; కిన్ = కి; ఇత్తున్ = ఇస్తాను; అంచున్ = అనుచు; ఉన్నాడు = ఎంచి ఉన్నాడు; అనున్ = అనును; గౌరి = పార్వతీదేవి {గౌరి - గౌరవర్ణము కలామె, పార్వతి}; కిన్ = కి; ఈశ్వరి = పరమేశ్వరి; కిన్ = కి; నా = నా; వలనన్ = ఎడల; కృప = దయ; లేదు = లేదు; నేడు = ఇవాళ; అనున్ = అనును.

http://www.telugubhagavatam.org/products.php?pg=2&cntstart=0&psid=552&catid=6&scatid=26

~~~|సర్వేజనాః సుఖినోభవంతు|~~~