శ్రీ కృష్ణ విజయము - 136

( కాలయవనుడు వెంటజనుట )

10.1-1631-సీ.

సకలభూతవ్రాత సంవాసుఁ డయ్యును-

  వనములు నగములు వరుస దాఁటు;

లోకోన్నతుండును లోకచక్షుఁడు నయ్యు-

  మాటిమాటికి నిక్కి మగిడి చూచుఁ;

బక్ష విపక్ష సంబంధ శూన్యుం డయ్యుఁ-

  దనుఁ విపక్షుఁడు వెంటఁ దగుల నిగుడు;

విజయాపజయభావ విరహితుం డయ్యుఁ దా-

  నపజయంబునుఁ జెందినట్లు తోఁచు;

10.1-1631.1-ఆ.

నభయ భయ విహీనుఁ డయ్యు భీతుని మాడ్కిఁ

గానఁబడును సర్వకాలరూపుఁ

డయ్యుఁ గాలచకితుఁడైన కైవడి వన

మాలి పఱచు వెఱపుమాలి యధిప!

10.1-1632-వ.

ఇ వ్విధంబున.

భావము:

ఓ పరీక్షన్నరేంద్రా! వనమాల ధరించేవాడైన ఆ శ్రీకృష్ణుడు, (యవనుడు తనను వెంటబడుతుంటే) బెఱుకు వీడి పరుగెడుతున్నాడు. నిఖిల భూతములలో నివసించు వాడు అయినా, అడవులు కొండలు వరుసగా దాటుతున్నాడు; లోకాలకే అధికుడు లోకాలకు కన్నువంటి వాడు అయినా, సారెసారెకూ నిక్కినిక్కి చూస్తున్నాడు; తన వారు పైవారు అన్న భేదం లేనివాడు అయినా, తాను ఓటమి చెందినట్లు గోచరిస్తున్నాడు; భయ నిర్భయాలు లేనివాడు అయినా, భయపడ్డవాని వలె కనిపిస్తున్నాడు; కాలస్వరూపుడు అయినా కాలానికి (కాలయవనుడు) కలతపడ్డవాడిలా కనపడుతున్నాడు. అలా అలా....

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=197&padyam=1631

: : భాగవతం చదువుకుందాం : : 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :l