శ్రీ కృష్ణ విజయము - 120

( కాలయవనునికి నారదుని బోధ )

10.1-1585-శా.

"ఏమీ; నారద! నీవు చెప్పిన నరుం డే రూపువాఁ? డెంతవాఁ?

డే మేరన్ విహరించు? నెవ్వఁడు సఖుం? డెందుండు? నేపాటి దో

స్సామర్థ్యంబునఁ గయ్యముల్ సలుపు? నస్మద్బాహు శౌర్యంబు సం

గ్రామక్షోణి భరించి నిల్వఁ గలఁడే? గర్వాఢ్యుఁడే? చెప్పుమా!"

10.1-1586-వ.

అనిన విని దేవముని యిట్లనియె.

10.1-1587-సీ.

"నీలజీమూత సన్నిభ శరీరమువాఁడు-

  తామరసాభ నేత్రములవాఁడు

పూర్ణేందుబింబంబుఁ బోలెడి మోమువాఁ-

  డున్నత దీర్ఘ బాహువులవాఁడు

శ్రీవత్సలాంఛనాంచిత మహోరమువాఁడు-

  కౌస్తుభమణి పతకంబువాఁడు

శ్రీకర పీతకౌశేయ చేలమువాఁడు-

  మకరకుండల దీప్తి మలయువాఁడు

10.1-1587.1-తే.

రాజ! యింతంతవాఁ డనరానివాఁడు

మెఱసి దిక్కుల నెల్లను మెఱయువాఁడు

తెలిసి యే వేళలందైనఁ దిరుగువాఁడు

పట్టనేర్చినఁ గాని లోఁబడనివాఁడు."

భావము:

“ఏమిటేమిటి? నారదా! నీవు చెప్పిన ఆ మానవుడు ఎలా ఉంటాడు? ఎంతటి వాడు? ఏ విధంగా వ్యవహరిస్తూ ఉంటాడు? ఎక్కడ ఉంటాడు? వానికి మిత్రుడు ఎవడు? ఏపాటి భుజబలంతో యుద్ధం చేయగలడు? మా బాహు పరాక్రమమును తట్టుకుని రణరంగములో ఎదురు నిలుబడగలడా? దర్పోద్ధతుడేనా? చెప్పు.” అని అడిగిన కాలయవనుడుతో దేవర్షి అయిన నారదుడు ఇలా అన్నాడు. “ఓ యవనేశ్వరా! కాలయవనా! విను. అతడు నల్లని మేఘంవంటి దేహము కలవాడు. తామరపూలవంటి కన్నులు కలవాడు. పూర్ణచంద్రబింబంవంటి ముఖము కలవాడు. పొడవైన ఎగుభుజములు కలవాడు. శ్రీవత్సము అనే పుట్టుమచ్చతో పొలుపారు విశాలవక్షము కలవాడు. అతడు కౌస్తుభమణి ధరిస్తాడు. సంపత్కరమైన పసుపు పచ్చని పట్టుపుట్టాలు కడతాడు. చెవులకు ధరించిన మకరకుండలాల కాంతులు కలవాడు. ఇంతవాడు అంతవాడు అని చెప్పశక్యం కానివాడు. అన్ని దిక్కులలో పరాక్రమంతో ప్రకాశించేవాడు. ఏవేళలందు అయినా నైపుణ్యంతో సంచరించేవాడు. పట్టుకోడం నేర్చుకుంటే తప్ప లొంగనివాడు.”

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=193&padyam=1587

: : భాగవతం చదువుకుందాం : : 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :