10.1-1617-శా.
ఎన్నే నయ్యె దినంబు లీ నగరిపై నేతెంచి పోరాటకున్
మున్నెవ్వండును రాఁడు వీఁడొకఁడు నిర్ముక్తాయుధుం డేగు దెం
చెన్న న్నోర్వఁగనో ప్రియోక్తులకునో శ్రీఁ గోరియో చూడుఁ" డం
చు న్నాత్మీయజనంబుతోడ యవనేశుం డిట్లు తర్కింపఁగన్.
10.1-1618-క.
విభులగు బ్రహ్మప్రముఖుల
కభిముఖుఁడై నడవకుండునట్టి గుణాఢ్యుం
డిభరాజగమన మొప్పఁగ
నభిముఖుఁడై నడచెఁ గాలయవనున కధిపా.
భావము:
ఈ మథురానగరిపైకి మనం దండెత్తి చాలా రోజులు అయింది కదా. ఇన్నాళ్ళూ ఎవరూ రాలేదు. ఇప్పుడు వీడెవడో ఆయుధాలు లేకుండా వస్తున్నాడు. నన్ను జయించడానికో; రాయబారం మాట్లాడడానికో; ఏదైనా సంపదను అడగడానికో; తెలియకుండా ఉంది. చూడండి” అంటూ ఆ యవనాధిపతి తన వారితో చర్చించాడు. ఓ పరీక్షన్మహారాజా బ్రహ్మదేవాది దేవతాధీశులకు అయినా ఎదురురాని మహా కల్యాణగుణ సంపన్నుడైన శ్రీకృష్ణుడు గజరాజు నడక వంటి నడకతో కాలయవనుడికి అభిముఖంగా వెళ్ళసాగాడు.
http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=196&padyam=1618
: : భాగవతం చదువుకుందాం : :
: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :
No comments:
Post a Comment