10.2-1010-క.
దళమైనఁ బుష్పమైనను
ఫలమైనను సలిలమైనఁ బాయని భక్తిం
గొలిచిన జను లర్పించిన
నెలమిన్ రుచిరాన్నముగనె యేను భుజింతున్.
10.2-1011-క.
అని పద్మోదరుఁ డాడిన
వినయోక్తుల కాత్మ నలరి విప్రుఁడు దాఁ దె
చ్చిన యడుకులు దగ నర్పిం
పను నేరక మోము వాంచి పలుకక యున్నన్.
భావము:
పత్రమైనా ఫలమైనా పుష్పమైనా జలమైనా సరే భక్తితో నాకు సమర్పిస్తే దానిని మధురాన్నంగా భావించి స్వీకరిస్తాను.” అనిన పద్మనాభుడి వినయ పూరిత వాక్కులకు కుచేలుడు సంతోషించాడు. తాను తీసుకు వచ్చిన అటుకులను అర్పించలేక తలవంచుకుని మౌనంగా ఉన్నాడు.
http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=72&Padyam=1011
: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :
: : భాగవతం చదువుకుందాం : :
No comments:
Post a Comment