శ్రీకృష్ణ విజయము - ౪౬౯(469)

( గురుప్రశంస చేయుట ) 

10.2-1003-క.

అప్పుడు సాందీపని మన

చొప్పరయుచు వచ్చి వానసోఁకునను వలిం

దెప్పిఱిలుటఁ గని ఖేదం

బుప్పతిలం బలికె "నకట! యో! వటులారా!

10.2-1004-చ.

కటకట! యిట్లు మా కొఱకుఁగాఁజనుదెంచి మహాటవిన్ సము

త్కటపరిపీడ నొందితిరి; గావున శిష్యులు! మీ ఋణంబు నీఁ

గుట కిది కారణంబు సమకూరెడిఁ బో; యిట మీఁద మీకు వి

స్ఫుట ధనబంధుదారబహుపుత్త్ర విభూతి జయాయురున్నతుల్‌. " 

భావము:

అప్పుడు, మన గురువుగారైన సాందీపని మహర్షి మనలను వెదుక్కుంటూ వచ్చాడు. వానలో తడిసి చలికి గజగజమని వణుకుతున్న మనల్ని చూసి విచారం పొంగిపొరలగా ఇలా అన్నాడు. “అమ్మో! పిల్లల్లారా! మాకోసం అడవికి వచ్చి అయ్యయ్యో మీరు ఎంత ఇబ్బంది పడ్డారు. కనుక, ఓ శిష్యులారా! మీరు మీ గురుఋణం తీర్చుకున్నారు. మీకు ధన దార బహు పుత్ర సంపదలూ దీర్ఘాయురున్నతులూ విజయశ్రీలు చేకూరగలవు.” 

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=72&Padyam=1004 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : : 

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :