10.1-1232-ఉ.
పోషిత బాంధవుండు యదుపుంగవుఁ డా జల మందుఁ గాంచె స
ద్భాషు సహస్రమస్తక విభాసిత భూషు నహీశు భూమిభృ
ద్వేషుఁ గృపాభిలాషుఁ బ్రతివీర చమూ విజిగీషు నిత్య సం
తోషు నరోషు నిర్దళితదోషు ననేక విశేషు శేషునిన్.
10.1-1233-వ.
మఱియు నీలాంబర సంయుతుండును సిద్ధోరగాది సన్నుతుండునునై యొప్పు న ప్పాపఱేనిం దప్పక కనుంగొని.
భావము:
అక్రూరుడు తక్కువవాడు కాదు బం ధువులను పోషించేవాడూ, యాదవులలో గొప్పవాడూనూ. ఆయన ఆ నదీ జలాలలో అశేషమైన విశేషాలు గల ఆదిశేషుణ్ణి దర్శించాడు. ఆ ఫణీంద్రుడు సద్భాషణాశీలం కల వాడు; వేయితలలపై ప్రకాశించే విభూషణాలు కలవాడు; నాగులకు ప్రభువు; మహారాజ వేషము ధరించినవాడు; దయార్ద్ర హృదయుడు; శత్రుసైన్యాన్ని జయించు శీలం గలవాడు; నిత్యం సంతోషంగా ఉండు వాడు; కోపం లేనివాడు; నిష్కళంకుడు. నల్లని వస్త్రాలు ధరించి సిద్ధులు నాగులు మొదలైన వారిచే చక్కగా స్తుతింపబడుతున్న ఆ సర్పరాజును అక్రూరుడు కనురెప్పలు ఆర్పకుండా చూసాడు.
http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=142&padyam=1232
: : భాగవతం చదువుకుందాం : :
: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :
No comments:
Post a Comment