10.1-471-వ.
అని యొండొరులకుం జూపుచు.
10.1-472-మ.
బకునిం జంపిన కృష్ణుఁ డుండ మనకుంబామంచుఁ జింతింప నే
టికి? రా పోదము దాఁటి; కాక యది కౌటిల్యంబుతో మ్రింగుడున్
బకువెంటం జనుఁ గృష్ణుచేత ననుచుం బద్మాక్షు నీక్షించి యు
త్సుకులై చేతులు వ్రేసికొంచు నగుచున్ దుర్వారులై పోవగన్.
10.1-473-వ.
వారలం జూచి హరి తన మనంబున.
భావము:
అంటూ ఒకరి కొకరు పామును చూపించు కున్నారు. కానీ ఎవరూ భయపడటం లేదు “బకాసురుడు అంత వాడిని సంహరించిన కృష్ణుడు ఉండగా మనకి ఈ పాములంటే భయం దేనికి. రండర్రా! పోదాం. కాదు వంకరబుద్ధితో మనలని దిగమింగిందా, బకాసురుడి లాగే ఇదీ కచ్చితంగా చచ్చిపోతుంది. అంతే” అనుకుంటూ కృష్ణుడిని చూస్తూ గోపబాలురు అందరూ ఒకరి మీద ఒకరు చేతులు వేసుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ ముందుకు సాగిపోయారు. వారిని వారించడం ఎవరికీ సాధ్యం కాదు. అలా ఆ కొండచిలువగాడి నోటి లోనికి గొల్లపిల్లలు వెళ్తుంటే, కృష్ణుడు తన మనసులో....
// తెలుగులోనే మాట్లాడుకుందాం //
: : చదువుకుందాం భాగవతం, బాగువడదాం మనం అందరం : :
No comments:
Post a Comment