:చదువుకుందాం భాగవతం : : బాగుపడదాం
మనం అందరం:
10.1-633-వ.
అనిన “న య్యగాధజలంబుల వలన మాధవుం డెట్టి నేర్పున సర్పంబు దర్పంబు మాపి
వెడలించె, నందుఁ బెద్దకాలం బా వ్యాళం బేల యుండె? నెఱిగింపుము.
10.1-634-క.
తొఱ్ఱులఁ గాచిన నందుని
తొఱ్ఱులఁ గాచిన నందుని
కుఱ్ఱని చరితామృతంబు గొనకొని
చెవులన్
జుఱ్ఱంగఁ దనివి గల్గునె;
వెఱ్ఱుల కైనను దలంప? విప్రవరేణ్యా!
"
టీకా:
అనినన్ = అనగా; ఆ = ఆ; అగాధ = మిక్కిలి లోతుగల; జలంబుల
= నీటి; వలన = నుండి; మాధవుండు
= కృష్ణుడు; ఎట్టి = ఎటువంటి; నేర్పునన్
= నేర్పుచేత; సర్పంబు = ఆ పాము యొక్క; దర్పంబున్
= మదమును; మాపి = పోగొట్టి; వెడలించెన్
= వెడలగొట్టెను; అందున్ = ఆనదియందు; పెద్దకాలంబు
= చాలాకాలమునుండి; వ్యాళంబు = పాము; ఏల =
ఎందుచేత; ఉండెన్ = ఉన్నది; ఎఱిగింపుము
= తెలియ చెప్పుము.
తొఱ్ఱులన్ = ఆవులను; కాచిన = మేపెడి; నందుని
= నందుని యొక్క; కుఱ్ఱని = కుమారుని; చరిత =
చరిత్ర అనెడి; అమృతంబున్ = అమృతమును; కొనకొని
= పూని; చెవులన్ = చెవులతో; జుఱ్ఱంగన్
= ఆసక్తితో పీల్చుకొనగా; తనివి = తృప్తి; కల్గునె
= కలుగునా, కలుగదు; వెఱ్ఱుల్ = పిచ్చివాని; కిన్ =
కి; ఐనను = అయినప్పటికి; తలంపన్ = తరచి చూసినచో; విప్ర
= బ్రాహ్మణ; వరేణ్యా = శ్రేష్ఠుడా.
భావము:
అని శుకుడు చెప్పగా పరీక్షిత్తు ఇలా అడిగాడు “ఆ అతి లోతైన మడుగులోని
నాగరాజు కాళియుడి గర్వం లక్ష్మీపతి అయిన శ్రీకృష్ణుడు ఎలా అణచాడో. ఎలా వెళ్ళ
గొట్టాడో? ఆ నేర్పు ఎలాంటిదో? అసలు
అన్నాళ్ళు ఆ కాళిందిలో ఆ సర్పరాజు ఎందుకున్నాడో. నాకు చెప్పు.
ఓ బ్రహ్మణోత్తమా! శుకబ్రహ్మ! గోవులను కాచిన నందుని కుమారుని కథలనే
సుధారసాన్ని చెవులారా జుర్రుకుంటు ఆస్వాదిస్తున్న ఎంతటి వెర్రివాడైనా తృప్తిచెంది
ఇంక చాలు అనుకోగలడా? ఊహు అనుకోలేడు."
No comments:
Post a Comment