శ్రీకృష్ణ విజయము - ౫౨౯(529)

( వసుదేవుని గ్రతువు ) 

10.2-1121-సీ.

"ఆదిత్య, చంద్రాగ్ని, మేదినీ, తారాంబు-

  మారుతాకాశ, వాఙ్మనము లోలిఁ

బరికింపఁ దత్తదుపాసనంబులఁ బవి-

  త్రములుసేయఁగ సమర్థములు గావు;

సకలార్థగోచరజ్ఞానంబు గల మహా-

  త్మకులు దారు ముహూర్తమాత్ర సేవఁ

జేసి పావనములు సేయుదు; రదియు న-

  ట్లుండె ధాతుత్రయ యుక్తమైన

10.2-1121.1-తే.

కాయమం దాత్మబుద్ధియుఁ, గామినీ కు

మారులందు స్వకీయాభిమానములునుఁ,

దివిరి జలమునఁ దీర్థబుద్ధియునుఁ జేయు

నట్టి మూఢుండు పశుమార్గుఁ డనఁగఁ బరఁగు."

భావము:

తరచిచూస్తే, సూర్యచంద్రులు, భూమి, నక్షత్రాలు నీరు, గాలి, ఆకాశములను పూజించినా, అవి మానవుడిని పవిత్రం చేయలేవు. సమస్త విషయాలూ తెలిసిన విజ్ఞానులైన మహాత్ములు ముహుర్తమాత్రం సేవచేతనే మానవులను పవిత్రం చేస్తారు. వాటి మాటకేం గాని. వాతపిత్తశ్లేష్మ అనే త్రిధాతువుల మయమైన శరీరాన్ని ఆత్మ అనుకోవడం; భార్యాపుత్రులు ఆత్మీయులు అని భావించడం; సాధారణ నీటి వనరుని పుణ్యతీర్ధ మని భావించడం మూర్ఖుల లక్షణం. అట్టి మూర్ఖుడిని పశుమార్గంలో ప్రవర్తించేవా డని చెప్పవచ్చు.”

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=79&Padyam=1121

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : : 

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :