శ్రీకృష్ణ విజయము - ౫౯౦(590)

( శ్రుతి గీతలు ) 

10.2-1226-చ.

అనఘ! జితేంద్రియస్ఫురణు లయ్యును జంచలమైన మానసం

బను తురగంబు బోధమహితాత్మ వివేకపు నూలి త్రాట న

ల్లన గుదియంగఁ బట్టను దలంచుచు ముక్తి కుపాయలాభ మే

యనువును లేమికిన్ వగల నందెడు నాత్మలువో తలంపఁగన్.

10.2-1227-చ.

గురు పదపంకజాతములు గొల్వని వారలువో మహాబ్ధి ని

స్తరణకుఁ గర్ణధారరహితంబగు నావను సంగ్రహించు బే

హరి గతి భూరి దుస్తర భవాంబుధిలోన మునుంగుచుందు రం

బురుహదళాక్ష! నీవు పరిపూర్ణుఁడవై తనరారఁగా నొగిన్.

భావము:

మహానుభావా! పుణ్యరూపా! జితేంద్రియత సాధించిన వారు కూడా చంచలమైన మనస్సు అనే గుఱ్ఱాన్ని నిగ్రహించుకోలేరు; దానిని ఙ్ఞానము, గొప్పదనము, వివేకములు అనే తాళ్ళతో నియంత్రించగలం అని భావిస్తారు; ముక్తి పొందే ఉపాయం తెలియలేక విచారగ్రస్తులు అవుతారు. పద్మముల వంటి కన్నులు గల మహాత్మా! గురుపాదపద్మాల్ని సేవించనివారు నావికుడు లేని నావ ఎక్కి సముద్రం దాటాలి అని ప్రయత్నించే వ్యాపారి వలె జనన మరణ పరంపరలనే దాటరాని మహాసముద్రంలో మునిగిపోతారు; వారు పరిపూర్ణుడవైన నిన్ను తెలుసుకొనలేరు.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=83&Padyam=1227

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : : 

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :