Monday, June 16, 2014

తెలుగు భాగవత తేనె సోనలు – 317

వెలయగబద్మం

3-735-క.
వెయఁగ బద్మం బేక
స్థముననే యొప్పుఁ గాని త్వత్పద పద్మం
బి బహు గతుల ననేక
స్థముల దనరారుఁ గాదె రుణాబ్జముఖీ!
          నవనవలాడే తామరపూవులాంటి మోముగల మోహిని! లోకంలో పద్మాలు ఒకేస్థలంలో ఉంటాయి కదా. మరి నీ పాదలనే పద్మాలో ఈ భూమ్మీద అనేక చోట్ల అనేక రకాలుగా ప్రకాశిస్తు ఉన్నాయి కదే.
తనని విషయిస్తున్న రాక్షసుల బారినుండి తప్పించుకోడానికి శ్రీహరి ఆజ్ఞ ప్రకారం తన దేహాన్ని విడిచాడు బ్రహ్మదేవుడు. ఆ దేహంనుండి చక్కదనాల చుక్క సంధ్యాసుందరి ఆవిర్భవించి వారిని మోహింప జేసింది. ఆమెను రక్కసులు ఇలా వర్ణిస్తున్నారు.
3-735-ka.
velaya@Mga badmaM baeka
sthalamunanae yoppu@M gaani tva tpada padmaM
bila bahu gatula nanaeka
sthalamula danaraaru@M gaade taruNaabjamukhee!
          వెలయఁగన్ = పూని; పద్మంబు = పద్మము; ఏక = ఒకే; స్థలముననే = స్థలమున మాత్రమే; ఒప్పున్ = ఒప్పి ఉండును; కాని = కాని; త్వత్ = నీ యొక్క; పద = పాదములు అను; పద్మంబున్ = పద్మములు; ఇలన్ = భూమిపైన; బహు = అనేక; గతులన్ = విధములుగ; అనేక = అనేకమైన; స్థలములన్ = స్థలముల యందు; తనరారున్ = అతిశయించును; కాదె = కదా; తరుణ = లేత; అబ్జ = పద్మము వంటి {అబ్జము - అప్పు (నీటి) యందు పుట్టినది, పద్మము}; ముఖీ = మోము కలదాన.
~~~|సర్వేజనాః సుఖినోభవంతు|~~~

2 comments:

vvvv said...

Promote your Website or Blog for free and increase traffic to your site at http://forum.telugushortfilmz.com/

vsrao5- said...

+Vijendar Reddy
మీ సైటు తెలుగులో లేదు. తెలుగు వాడేటప్పుడు చెప్పండి చూద్దాం.