తెలుగు భాగవత తేనె సోనలు – 191

కోపముతోడ

1-193-ఉ.

కోపముతోడ నీవు దధికుంభము భిన్నము సేయుచున్నచో

గోపికఁ ద్రాటఁ గట్టిన వికుంచిత సాంజన బాష్పతోయ ధా

రాపరిపూర్ణ వక్త్రముఁ గరంబులఁ బ్రాముచు వెచ్చనూర్చుచుం

బాపఁడవై నటించుట కృపాపర! నామదిఁ జోద్య మయ్యెడిన్.

          దయామయా! శ్రీకృష్ణా! చిన్నప్పుడు నీవు ఒకసారి కోపంవచ్చి పాలకుండ బద్దలు కొట్టావు. అప్పుడు ఆ గోపస్త్రీ యశోదాదేవి తాడు పట్టుకొచ్చి కట్టేసింది. అన్నీ తెలిసిన నువ్వేమో కాటుక కలిసిన కన్నీటి ధారలను చేతి మండలతో పామేసుకుంటు, ఉడికిపోతూ చంటిపిల్లాడిలా నటించటం తలచుకుంటే ఇప్పటికి నా మనసులో ఆశ్చర్యం కలుగుతుందయ్యా. స్తుతులకు ప్రసిద్ధమైన భాగవతంలో అతి ప్రముఖము, మంత్ర పూరితము నైన కుంతిస్తుతిలోది ఈ మధురాతి మధురమైన పద్యం.

1-193-u.

kOpamutODa neevu dadhikuMbhamu bhinnamu saeyuchunnachO

gOpika@M draaTa@M gaTTina vikuMchita saaMjana baashpatOya dhaa

raaparipoorNa vaktramu@M garaMbula@M braamuchu vechchanoorchuchuM

baapa@MDavai naTiMchuTa kRpaapara! naamadi@M jOdya mayyeDin.

          కోపము = కినుక; తోడన్ = తో; నీవు = నీవు; దధి = పాల; కుంభము = కుండ; భిన్నము = ముక్కలు; చేయుచు = చేస్తూ; ఉన్నచోన్ = ఉన్నపుడు; గోపిక = గోపస్త్రీ / దేవకి; త్రాటన్ = తాడుతో; కట్టిన = కట్టగా; వికుంచిత = వంచిన / జారిన; సాంజన = కాటుకతో కూడిన; బాష్పతోయ = కన్నీటి; ధారా = ధారలతో; పరిపూర్ణ = నిండిన; వక్త్రమున్ = ముఖమును; కరంబులన్ = చేతులతో; ప్రాముచు = అలము కొనుచు; వెచ్చ = వేడిగా; నూర్చుచున్ = నిట్టూర్పులు నిగడించుచు; పాపఁడవు = శిశువు; ఐ = అయ్యి; నటించుట = నటించుట; కృప = దయను; పర = ప్రసరించువాడా; నా = నా యొక్క; మదిన్ = మనసులో; చోద్యము = ఆశ్చర్యమును; అయ్యెడిన్ = కలిగించుచున్నది.

http://telugubhagavatam.org/products.php?psid=210&catid=6&scatid=10&ccatid=న

~~~|సర్వేజనాః సుఖినోభవంతు|~~~